Pyłek kwiatowy już znacie, dziś co nieco na temat pierzgi. Czemu
te dwa tematy się łączą? A bo pierzga to zakonserwowany przez pszczoły pyłek kwiatowy. Pszczoła zbieraczka
wnosi pyłek do ula i składa go w komórce plastra. Następnie pszczoła ulowa miesza go z
wydzieliną z gruczołów ślinowych i miodem, a potem ubija, żeby uniemożliwić
dopływ powietrza, jeszcze zalewa komórkę do pełna miodem i zasklepia dla pewności
woskiem :) Mówiąc obrazowo - my sobie kisimy na zimę ogórki, pszczoła sobie
konserwuje pyłek. W warunkach beztlenowych ta mieszanina pyłku, miodu i śliny
pszczół ulega fermentacji mlekowej, a to z kolei sprawia, że pierzga jest
świetnie zakonserwowana i łatwo strawna.
Słów kilka na temat
składu
Porównajmy pierzgę z pyłkiem. Pierzga zawiera około 12% mniej białka, tłuszczu o 66%, ma natomiast zdecydowanie więcej cukrów -
o 60% i
innych składników o około 23%. W pierzdze występuje dużo kwasu
mlekowego - 3,1%, więcej jest też witaminy K. Inna jest również zawartość jakościowo-ilościowa enzymów, ponieważ wzrasta ilość enzymów
pochodzenia zwierzęcego, przekazanych przez pszczołę. W pierzdze jest znacznie większa
ilość peptydów oraz wolnych aminokwasów i dlatego białko pierzgi
jest bardziej aktywne biologicznie i znacznie łatwiej przyswajalne.
Jak działa pierzga?
Przede wszystkim wzmacnia i regeneruje organizm oraz pomaga mu w prawidłowym funkcjonowaniu.
Pierzgę warto przyjmować:
- w czasie rekonwalescencji,
- po przebytych zabiegach operacyjnych,
- w stanach pozawałowych,
- przy niskiej odporności organizmu,
- w stanach zmęczenia,
- przy niedoborze witamin i składników mineralnych - profilaktycznie i leczniczo w anemii,
- w stanach depresji, przemęczenia psychicznego,
- w chorobie wrzodowej,
- w chorobach wątroby.
Jak działa pierzga?
Przede wszystkim wzmacnia i regeneruje organizm oraz pomaga mu w prawidłowym funkcjonowaniu.
Pierzgę warto przyjmować:
- w czasie rekonwalescencji,
- po przebytych zabiegach operacyjnych,
- w stanach pozawałowych,
- przy niskiej odporności organizmu,
- w stanach zmęczenia,
- przy niedoborze witamin i składników mineralnych - profilaktycznie i leczniczo w anemii,
- w stanach depresji, przemęczenia psychicznego,
- w chorobie wrzodowej,
- w chorobach wątroby.